6 Kasım 2016 Pazar

Bir Merhabada Gizlenen Bir Elveda

Karadenizli Yaşayan Efsane Ercü

Uzun aradan sonra, Selam sevgili blog ☺
Diğer bloguma başlamakla, sana bayaa bayaaa ihanet ettim, farkındayım, af eyle..
Üzgünüm ama yakışmıyorsun yeni hayatıma, bi "merhaba" demeye geldim, satırlar son bulurken, belki bir "elveda" ile uğurlarım seni sonsuzluğa.
Geçmişteki elvedalarım gibi tozlu raflarda belki karşılaşırız yine bir gün bir yerlerde..

Bazen geçmişten birşeyler yaşayınca, hatıraların ayrıntılanması pekte güç olmuyor beynimizde, malum! Gelecek, geçmişte saklı, geleceğimizi geçmişimizle yaratmıyor muyuz sence de?

Bazen bilinçli olarak uyumuyorum. İşte bu gece, o gece..
Çünkü bu gece, çok gece..
igaramı çekerken ciğerlerime, bir yaprağın daha düşüşünü izliyorum dalından, hayallerinden, umutlarından.
Çünkü bu gece, onsuz bir gece daha..
Son yudumumu çekerken ciğerlerime her gece, babam gözyaşlarımı siliyor gökyüzünden, sonra uğurluyorum onu kendi sonsuzluğuna, belki o orada mutludur diye..

Seni de şimdilik uğurlamaya geldim sevgili blogum, babamın bana vedasından çok koymaz herhalde benim sana vedam..

Sevgiyle kal..
Çünkü sevgi, en ulaşılmaz duygu bu hayatta..
Sevenlerin değerini bilmen dileklerimle..
Bir gün yine bir hatırada uğrarım belki, merak etme..

Karadenizli Yaşayan Efsane Ercü
Karadenizli Yaşayan Efsane Ercü